تله سیژ تهران
تله سیژ تهران
در تله کابین مسافر درون یک اتاق فلزی می نشیند ، باید از لحاظ وزنی در آن تعادل برقرار شود و توسط کابل فولادی و موتوری برقی جا بجا می شود. درآن احساس امنیت بیشتری نسبت به تله سیژ وجود دارد ، مسافران با آرامش از چشم اندازها لذت می برند. تله سیژ تهران اما دارای اتاقک نیست و مسافر روی صندلی می نشیند. اطراف مسافر باز است و این فرم حرکت پر از استرس و هیجان خواهد بود و به نظر می رسد که مسافران بیشتر از اینکه از چشم اندازها لذت ببرند غرق در هیجان و استرس می شوند.
در پیست اسکی سیبلند تله سیژی مجهز و به روز طراحی و پیاده سازی شده که مسافران را از پایین پیست به بالای پیست منتقل می کند. تله سیژ مانع از خستگی اسکی بازان شده و تفریح جذابی را برای آنها رغم می زند. تله سیژ تهران سیبلند توسط تیم حرفه ای شرکت دوپلیمایر طراحی و پیاده سازی شده است که تجربه طراحی و اجرای تله سیژهای متنوعی را در سراسر جهان در کارنامه ی خود دارند.
چه زمانی میتوانم سوار تله سیژ شوم؟
به عنوان یک اصل کل، غیرمنطقی است که هر فرد تازهکار در این ورزش سوار تله سیژ شود تا بتوانند خود را به بالای پیست اسکی برسانند. بعلاوه، در صورتی که شخص با اعتماد به نفس در هر دو جهت اسکی خود حرکت کند، منطقی نیست که روی بالابر دیگری حرکت کنند (مانند تله سیژ). هر چقدر شیب تندتر میگردد، باید بتوانیم از چرخش (turning) به مثابه روشی برای کنترل سرعت اسکی استفاده کنیم، و نه فقط از اسنو پلو (که روش اضطراری برای توقف است)، بدین ترتیب میتوانیم کنترل بهتری داشته باشیم.
ممکن است از خود بپرسید چرا در اولین روز به عبور با تله سیژ نیاز دارید، وقتی فقط روی سطح هموار خواهید بود و حتی از این وسیله استفاده نمیکنید. علت این است که با فراگیری مهارت اضافی، یادگیری و پیشرفتتان بسیار سریعتر خواهد بود تا زمانی که خودتان بخواهید یاد بگیرید. مدت لازم برای رفتن سراغ بالابرهای دیگر بستگی به تواناییهای هر فرد دارد، به اینکه چقدر میتوانند با اعتماد به نفس در هر دو زمینه پیشرفت کنند. به طور کل، در پایان یک هفته اسکی بازی، شما می توانید دست کم دو یا سه درس و مهارت ویژه ی اسکی سواری را فرا بگیرید و اگر اکثر روزهای هفته را اسکی کنید، میتوانید دست کم روی اسکی خود به صورت اسنوپلو متوقف گردید. در بسیاری از موارد، نو اموزان اسکی بیشتر از اینها پیش میروند، و به راحتی تله سیژ مبتدیان یا تیبار را در مسیرهای مورد نظرشان سوار می شوند.
تله سیژ چگونه کار می کند و چگونه می توان سوار آن شد؟
متداول ترین وسیله بالابرنده در پیست های اسکی جهان تله سیژ است. تله سیژ از یک مسیر کابلی ویژه و تعداد زیادی صندلی های ۲ تا ۸ نفره تشکیل شده است. تله سیژ سیبلند از صندلی های ۲ نفره بهره برده که سوار و پیاده شدن را برای اسکی سواران بسیار ساده تر می کند. زیرا تله سیژ ها هیچ گاه متوقف نمی شوند و شما نیاز است که خودتان در مسیر انها قرار داده و به محض رسیدن صندلی به جایگاهتان خودتان را سوار آنها کنید. البته این کار نیاز به مهارت پیشرفته ای ندارد و به سادگی و با راهنمایی متصدیان جایگاه توسط هر تازه کاری شدنی است.
تعادل در صندلی تله سیژ به وسیله تکنولوژی پیشرفته ای که در گیره های اتصال دهنده ی آن به کابل های مسیر به کار رفته به سادگی انجام می شود و نیاز نیست که وزن افرادی که روی آن می نشینند تنظیم شود و به سادگی هر ۲ فردی با هر اختلاف وزنی که داشته باشند می توانند در کتار یکدیگر از تله سیژ سواری لذت ببرند. بعد از سوار شدن گیره ی نگهدارنده ای از بالا به پایین می آید تا ایمنی افراد در طول مسیر را تضمین نماید. این گیره ی نگهدارنده در انتهای مسیر باید توسط خودتان به بالا هدایت شود تا بتوانید از صندلی ها پیاده شوید و به ابتدای مسیر پیست اسکی بروید.
نکاتی که در هنگام تله سیژ سواری باید مد نظر داشته باشید:
- هر دو عصای اسکی خود در یک دست بگیرید.
- اگر کوله پشتی به همراه دارید آن را دربیاورید و در جلوی خود قرار دهید تا هنگام نشستن بین شما و صندلی تله سیژ فاصله ایجاد ننماید.
- بر اساس راهنماهایی که بر روی زمین به صورت خط کشی شده ایجاد شده اند در مسیر تله سیژ در کنار فرد همراه خود، قرار بگیرید.
- به محض نزدیک شدن صندلی تله سیژ کمی به عقب نگاه بیندازید و به آرامی بر روی صندلی بنشینید.
- زمانیکه کاملا نشستید افراد بغل دستی خود را بررسی کنید تا مشکلی نداشته باشند و با هماهنگی انها میله ی نگهدارنده و ایمنی را از بالا به پایین بکشید تا کاملا در جای خود قرار بگیرد.
- حالا خیالتان راحت باشد از و منظره ی کوهستان لذت ببرید.
- در تله سیژ سیبلند می توانید به راحتی با قله ی زیبای دماوند عکس یادگاری بگیرید.
- برای پیاده شدن هم کافی است که میله ایمنی را بالا داده و پاهای خود را روی زمین گذاشته و به سمت درب خروجی اسکی کنید.