تاريخچه زيپلاين
تاريخچه زيپلاين
در سال‌هاي اخير تورهاي زيپلاين به محبوبيت زيادي رسيده‌اند، اما این ورزش همواره مفرح و سرگرم‌کننده نبوده است. جالب است بدانید ریشه‌های این فعالیت مفرح در زندگی روزمره کاربرد داشته است. عملکرد زیپلاین در طول زمان از حمل و نقل سریع، به ابزاری علمی پژوهشی، و بعد به نمادی در اکوتوریسم تکامل یافت.
زیپلاین چیست؟
زیپلاین به کابلی معلق می‌گویند که از جایی مرتفع به سمت پایین است، به صورتی که شخص با قرقره و هارنس به آن وصل می‌شود. مسیر رو به پایین زیپلاین به فرد این امکان را می‌دهد تا به علت جاذبه در امتداد مسیر حرکت کند. امروزه، زیپلاین‌ها عمدتا برای تفریحاتی مانند اکوتور استفاده می‌شوند. در این تورها، افراد می‌توانند زیبایی جزایری مانند مائویی و کائوآیی را از بالا، بدون آنکه رد پای کربنی از خود در منطقه به جای بگذارند، کاوش کنند.
تاریخچه زیپلاین
شواهد تاریخی نشان می‌دهد زیپلاین‌ها در کوه‌های هیمالیا و آلپ به دلایل متعدد، از جمله حمل و نقل، استفاده می‌شدند. مردمی که در این مناطق زندگی می‌کنند برای عبور از مناطق خطرناک از زیپلاین‌ها استفاده می‌کردند. آنها همچنین از زیپلاین‌ها برای دریافت یا انتقال آذوقه‌ها و وسایل از مکانی به مکان دیگر استفاده می‌کردند. زیپلاین‌ها در این مناطق به عنوان شکل دیگری از پل استفاده می‌شدند زیرا بسیار سریع‌تر ساخته می‌شدند و مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
از نظر تاریخی زیپلاین‌ها همچنین برای صعود از کوه استفاده می‌شدند. استفاده از آنها به مثابه تحولی در مسیر تیرولی (Tyrolean Traverse، در مسیر تیرولی شخص باید خودش را به سمت جلو یا عقب بکشاند. بنابراین سرعت کمتری خواهد داشت و برای صعودکنندگان بود که می‌کوشیدند از نقطه‌ای به نقطه‌ی دیگر بروند. زیپلاینینگ کارآمدتر از تیرول بود زیرا از جاذبه برای سرعت بخشیدن بهره می‌برد و محدود به قرقره‌ها نمی‌ماند.
زیپلاینینگ در عصر حاضر
زیپلاینینگ مدرن به واسطه بیولوژیست‌های حیات وحش به محبوبیت رسید. در دهه 1970، بیولوژیست‌ها به دنبال راهی برای مطالعه و کاوش نواحی جنگلی متراکم کاستاریکا بودند بدون آنکه مزاحم محیط زیست جانوران شوند. مناطق اصلی که قصد کاوش داشتند اکوسیستم جنگل‌های بارانی بود. بیولوژیست‌های حیات وحش در جنگل بارانی کاستا ریکا زیپلاین‌‌هایی را بر پا کردند. این زیپلاین‌ها به آنها کمک می‌کردند تا از بالا نواحی جنگلی را ببینند و به صورت واقع‌بینانه شاهد حوادث طبیعی در اکوسیستم باشند. همه‌ی اینها بدون مزاحمت برای محیط زیستی انجام می‌گرفت که داشتند رویش مطالعه می‌کردند. در این زمان بود که ایده تجاری برای اکوتورهای زیپلاین شکل گرفت. بعد از پایان تحقیقات بیولوژیست‌ها در کاستا ریکا، زیپلاین‌ها به تور مفرح تغییر کاربری دادند. زیپلاین‌ها در کاستا ریکا به فعالیت گردشگری محبوبی تبدیل شدند چون راهی برای مشاهده و تجربه محیط زیست، بدون ایجاد مزاحمت، هستند. این ایده گردشگری بلافاصله از کاستا ریکا به دیگر نقاط جهان کشیده شد.